IN MEMORIAM WIEL EVERS

Aan “Een leven lang zwemmen”  is voor Wiel een einde gekomen.

 Op 20 september 2013 is Wiel Evers in de leeftijd van 82 jaar overleden. Hoewel hij geweldig actief bezig was om zijn lichamelijke conditie op pijl te houden heeft hij de strijd met een kwaadaardige ziekte niet kunnen winnen.

Onze gedachten van medeleven gaan op de eerste plaats uit naar zijn vrouw Mia en zijn kinderen Lian, Frank, Ad en Maud. Wij wensen hen veel sterkte toe om dit grote verlies te kunnen verwerken. Wat blijven zijn de ongetwijfeld geweldige herinneringen die zij aan hun leven met Wiel overhouden.

Ook Eszet zal zich Wiel blijven herinneren als een geweldig actief lid. In de meer dan 70 jaar dat hij lid was van onze vereniging was hij actief wedstrijdzwemmer en waterpolospeler. In beide disciplines was hij een succesvol vertegenwoordiger voor Eszet.

In de 60-tiger jaren werd Wiel trainer van de wedstrijdploeg van Eszet. Eigenlijk een ploeg in oprichting want vanaf dat moment kwam er structuur bij Eszet in deze tak van de zwemsport. Binnen de kortste keren werden door deze aanpak successen geboekt op provinciaal, nationaal en internationale wedstrijden.

Wiel was met zijn gezin in 1964 naar Venlo verhuisd omdat daar zijn werkkring lag. Dit betekende dat hij nu 2 maal per week met de trein  op en neer naar Swalmen reisde om als trainer actief te zijn.

In 1967 werd Wiel opgenomen in het bestuur. Hij nam het secretariaat over van zijn broer Lei. Dit betekende nog meer reizen voor het bezoeken van bestuursvergaderingen en de daaraan gekoppelde extra activiteiten.

Wiel nam in die bestuursperiode het initiatief voor de introductie van het leszwemmen bij Eszet. Een geweldig initiatief met grote gevolgen voor de organisatie van Eszet want het ledental spoot in een paar jaar tijd omhoog van 150 naar 420 leden. Eszet werd de grootste vereniging van Swalmen.

Deze ontwikkeling bracht Wiel er ook toe om het initiatief te nemen voor het bouwen van een overdekt instructiebad in Swalmen. Dit plan kon om diverse reden, buiten Eszet gelegen, helaas niet gerealiseerd worden.

In 1972 werd Wiel gevraagd om het secretariaat van zwemclub Mosa Venlo over te nemen van zijn broer Jan. U begrijpt dat dit aanbod van een Nederlandse topvereniging, voor Wiel een prachtige promotie was.

Door het aannemen van dit bod werd hij verlost van het gependel tussen Venlo en Swalmen en ontstond de mogelijkheid dat hij zijn kinderen bij Mosa kon zien zwemmen en begeleiden. Ook zijn vrouw Mia ging met hem bij Mosa aan de slag. Voor het hele gezin Evers werd de periode Mosa een groot succes.

Wiel is Eszet echter altijd blijven volgen en u zult begrijpen dat de goede connecties tussen Eszet en Mosa ook voor Eszet een goede zaak was.

Swalmen bleef echter trekken en op 1 oktober 1992 kwamen Mia en Wiel terug naar Swalmen en gingen wonen op Kloosterhof. De gewenning in Swalmen was geen punt en de familie Evers was weer snel ingeburgerd. In de zomerperiode was Wiel practisch iedere dag,  een periode te vinden in zwembad de Bosberg om zijn vast programma te zwemmen. Dit heeft hij, totdat ziekte hem dwong om te stoppen, volgehouden. Aan “Een Levenlang Zwemmen” volgens de slogan van de KNZB heeft Wiel dus voldaan.

Wiel, Eszet en de zwemsport hebben veel aan jou te danken. Rust zacht.

Bestuur Eszet (met dank aan Wiel Dingelstad voor het mooi geschreven In Memoriam)